روان درمانی اختلال افسردگی
راه های درمان افسردگی
مقدمه ای در مورد راه های درمان افسردگی
هنگامی که افسرده هستید، حس می‌کنید که هیچ‌وقت از زیر سایه تاریکی بیرون نخواهید رفت. با این وجود، حتی شدیدترین افسردگی‌ها نیز قابل درمان با روان درمانی اختلال افسردگی هستند. بنابراین اگر افسردگی جلوی زندگی موفق شما را گرفته است. برای کمک گرفتن عجله کنید و در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. درمان‌های روانشناختی، دارو و تغییرات در سبک زندگی برخی از راه های درمان افسردگی وروان درمانی افسردگی هستند. که می‌توانند بیماری افسردگی را درمان کند. برای آشنایی با این روش‌های درمانی در ادامه مطلب با ما همراه باشید.
یادگیری راه های روان درمانی افسردگی به شما کمک می‌کند. که بدانید کدام روش مناسب شما است. از درمان‌های روانشناسی روان درمانی افسردگی گرفته تا مصرف دارو تا تغییرات سبک زندگی و اتخاذ سبک‌های زندگی سالم‌تر، راه های درمان افسردگی زیادی وجود دارند که می‌توانند برای فائق آمدن بر افسردگی به شما کمک کنند. و احساس شادی و لذت را دوباره در شما ایجاد کنند.
همانطور که دو نفر دقیقاً یک نوع افسردگی نمی‌گیرند، راه های درمان افسردگی وروان درمانی افسردگی نیز با هم مشابه نیستند و هیچ درمانی نیست برای تمامی افسردگی‌ها مناسب باشد. یک درمان که برای یک نفر پاسخ می‌دهد، ممکن است برای شخص دیگری جواب ندهد. بهترین روش درمان افسردگی و روان درمانی افسردگی این است که تا حد ممکن درباره راه های درمان افسردگی آگاهی کسب کنید و بر اساس نیاز خودتان یک گزینه درمانی مناسب را با کمک پزشک انتخاب کنید.
نکات کلی در مورد درمان افسردگی
تا جایی که می‌توانید درباره افسردگی خود و روان درمانی افسردگی یاد بگیرید. مهم است. که مشخص کنید افسردگی شما به دلیل شرایط پزشکیتان هست یا نه. اگر این چنین است، این شرایط باید ابتدا درمان شود. شدت افسردگی شما نیز یک عامل است. هرچه شدت افسردگی بیشتر باشد، شدت درمان نیز افزایش پیدا می‌کند و راه های درمان افسردگی باید قوی‌تر باشند.
پیدا کردن روش درمان صحیح وقت‌گیر است. ممکن است برای پیدا کردن درمان و پشتیبانی مناسب خود نیاز به آزمون و خطا داشته باشید. مثلاً اگر به دنبال درمان هستید، ممکن است پیدا کردن درمانگر مناسب شما کمی طول بکشد. یا ممکن است یک داروی ضد افسردگی را امتحان کنید تا ببینید که اگر روزی نیم ساعت پیاده روی کنید به آن احتیاج نخواهید داشت. شما باید تغییرات و آزمون و خطا را پذیرا باشید.
خیلی به مصرف دارو تکیه نکنید. با وجود این که دارو می‌تواند علائم افسردگی را بهبود بخشد. ولی برای مصرف طولانی مدت مناسب نیست. درمان‌های دیگر مانند ورزش و معالجه می‌تواند همانند دارو اثرگذار باشد و حتی بهتر نیز عمل کند. و اثرات جانبی نیز نداشته باشد. اگر می‌خواهید که دارویی را امتحان کنید، به یاد داشته باشید که دارو هنگامی بهترین اثر را خواهد داشت که تغییرات در سبک زندگی نیز ایجاد شود.
پشتیبانی اجتماعی بگیرید.
هرچه ارتباطات اجتماعی خود را تقویت کنید، بیشتر در مقابل افسردگی مقاوم می‌شوید. اگر حس می‌کنید که گیر کرده‌اید، برای صحبت با اعضای خانواده یا دوستان مورد اعتماد درنگ نکنید و به دنبال ایجاد ارتباطات جدید در گروه‌های پشتیبانی افسردگی بگردید. درخواست کمک نشانی از ضعف شما نیست و به این معنی نیست که به دیگران وابسته هستید. در بیشتر مواقع یک صحبت ساده چهره به چهره با دیگران می‌تواند کمک بزرگی باشد.
درک الگوهای ارتباطاتی که دارید و ایجاد ارتباطات بهتر و بهبود ارتباطات فعلی می‌تواند. به کاهش انزوا و ساخت پشتیبانی اجتماعی کمک کند و در جلوگیری از افسردگی از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر احساس فشار و استرس می‌کنید. و حس می‌کنید که نمی‌توانید نه بگویید، در خطر افسردگی قرار دارید. ایجاد مرزهای مشخصی در ارتباطات و کار می‌تواند باعث کاهش استرس شود.
اجرای راه های درمان افسردگی نیاز به صرف زمان و تعهد دارد. تمامی درمان‌های افسردگی و روان درمانی افسردگی زمانبر هستند و ممکن است سخت و طاقت‌فرسا باشند. چنین چیزی عادی است. توانبخشی معمولاً بالا و پایین‌های خودش را دارد.
تغییرات در سبک زندگی: یکی از راه های درمان افسردگی
تغییرات در سبک زندگی ابزاری ساده ولی قدرتمند در درمان افسردگی روان درمانی افسردگی است. گاهی اوقات تمام چیزی که نیاز دارید همین است. حتی اگر به درمان‌های دیگر نیز احتیاج داشته باشید، ایجاد تغییرات صحیح در سبک زندگی می‌تواند. افسردگی را سریع‌تر رفع کند و از بازگشت آن جلوگیری کند.
ورزش مداوم می‌تواند در درمان افسردگی همانند دارو مؤثر باشد. ورزش نه تنها سروتین، اندروفین و دیگر مواد شیمیایی حس خوب در بدن را تقویت می‌کند، بلکه باعث رشد سلول‌ها و اتصالات مغزی نیز می‌شود، کاری که داروهای ضدافسردگی می‌کنند. مهم‌تر از همه شما لازم نیست تا برای ماراتون تمرین کنید تا از این مزایا بهره مند شوید. حتی یک قدم نیم ساعته روزانه نیز می‌تواند تفاوت قابل توجه‌ای ایجاد کند. برای حداکثر نتایج، فعالیت هوازی 30 تا 60 دقیقه‌ای در بیشتر روزها توصیه می‌شود.
داشتن روابط و پشتیبانی اجتماعی قوی می‌تواند انزوا را کاهش دهد. انزوایی که عامل مهمی در افسردگی است. تماس منظم با دوستان و خانواده داشته باشید. و به فکر رفتن به کلاس‌ها و گروه‌ها باشید. داوطلب شدن روشی فوق‌العاده برای دریافت پشتیبانی اجتماعی و کمک به دیگران و در عین حال کمک به خودتان است. مواد مغذی. خوب غذا خوردن هم برای سلامت جسم و هم ذهن مهم است. خوردن وعده‌های متوازن و کوچک در طول روز به حفظ انرژی و حداقل‌سازی نوسان خلق و خو کمک می‌کند. درحالی که شما ممکن است به سمت غذاهای شیرین کشیده شوید، کربوهیدرات‌ها انتخاب بهتری هستند.
خواب مناسب در روان درمانی افسردگی
هم بر خلق و خوی شما تأثیر زیادی دارد. هنگامی که خواب کافی نداشته باشید، علائم افسردگی شما بدتر می‌شود. محرومیت از خواب زودرنجی، دمدمی‌مزاجی، ناراحتی و خستگی ایجاد می‌کند. مطمئن شوید که هر شب به اندازه کافی می‌خوابید. افراد کمی هستند. که با کمتر از هفت ساعت خواب در شب مشکلی نداشته باشند. برای هر شب حدود هفت تا نه ساعت خواب در نظر بگیرید.
کاهش استرس برای کمک به مدیریت و کاهش استرس در زندگی خود تغییراتی ایجاد کنید. استرس زیاد می‌تواند افسردگی شما را تشدید کند. و ریسک افسردگی در آینده را نیز ایجاد کند. جنبه‌های مختلف زندگی خود را که باعث استرس شما می‌شود پیدا کنید. مثل بارکاری زیاد یا روابط بد، و راهی برای حداقل‌سازی تأثیر آنها پیدا کنید.
استفاده از رواندرمانی برای درمان افسردگی
اگر هیچ دلیل بیماری برای علائم افسردگی در شما وجود ندارد. روان درمانی می‌تواند یک درمان بسیار مؤثر برای شما باشد. چیزی که از رواندرمانی یاد می‌گیرید، به شما مهارت و بصیرتی می‌دهد تا احساس بهتری داشته باشید بتوانید جلوی بازگشت افسردگی را در خود بگیرید. انواع مختلفی از راه های درمان افسردگی در این گروه موجود هستند. سه روش معمول‌تر آنها که در درمان افسردگی استفاده می‌شوند. عبارتند از درمان رفتار شناختی، درمان میان فردی و درمان روان پویشی. در بیشتر اوقات از یک رویکرد ترکیبی استفاده می‌شود.
برخی از انواع درمان‌ها به شما تکنیک‌های عملی برای چگونگی تجدید نظر در افکار منفی و به‌کارگیری مهارت‌های رفتاری برای مبارزه با افسردگی را یاد می‌دهند. همچنین، این راه های درمان افسردگی می‌توانند به شما کمک کنند. تا به ریشه افسردگی خود برسید و بفهمید که چرا چنین احساسی دارد، چه چیزی باعث افسردگی شما شده است و برای سالم ماندن چه باید بکنید.
یکی از مهم‌ترین علائم افسردگی احساس درهم شکستگی و تمرکز بر مشکلات است. راه های درمان افسردگی که در گروه مشاوره های روانشناختی قرار دارند، به شما کمک می‌کنند تا به عقب برگردید و ببینید. که چه چیزی در افسردگی شما تأثیر داشته و چطور می‌توانید تغییرش دهید. صحبت با یک درمانگر مورد اعتماد می‌تواند بازخورد مثبتی درباره روش‌های مثبت کنترل چالش‌ها و مشکلات زندگی برای شما فراهم کند.
درمان گروهی برای معالجه افسردگی
هنگامی که کلمه «درمان» را می‌شنوید، شاید به جلسات ملاقات فردی با یک درمانگر فکر کنید. با این وجود، درمان گروهی و روان درمانی افسردگی که از روش‌های جدید درمان افسردگی است نیز می‌تواند در درمان افسردگی بسیار مؤثر باشد. نشست‌های درمانی فردی و گروهی معمولاً حدود یک ساعت طول می‌کشد. فواید هر کدام چیست؟ در درمان فردی، شما ارتباط قوی با یک فرد ایجاد می‌کنید. و می‌توانید برخی اطلاعات حساس‌تر را با یک فرد راحت‌تر از یک گروه به اشتراک بگذارید. شما همچنین ممکن است توجه فردی دریافت کنید.
در راه های درمان افسردگی روان درمانی افسردگی به صورت گروهی، گوش دادن به همتاهایی که دارای مشکلاتی مشابه هستند می‌تواند تجربیات شما را تائید کند و به ایجاد اعتماد به نفس شما کمک کند. اعضای گروه در نقاط مختلف افسردگی خود قرار دارند. بنابراین شما می‌توانید از افراد مشکل دار و کسانی که از مشکل رد شده‌اند مشاوره بگیرید. علاوه بر گرفتن انگیزه، رفتن به درمان گروهی می‌تواند. فعالیت‌های اجتماعی شما را نیز افزایش دهد.
پیدا کردن یک درمانگر مناسب
یکی از مهم‌ترین چیزهایی که باید در هنگام انتخاب درمانگر در نظر داشته باشیم. ارتباط با یک درمانگر مناسب است. درمانگر مناسب، پشتیبان و مراقب شما در زمینه درمان و بهبود افسردگی شما است. راه‌های بسیاری برای پیدا کردن درمانگر مناسب وجود دارد. و صحبت با سایر کسانی که در این زمینه تجربه داشته‌اند، بهترین روش برای پیداکردن یک درمانگر خوب است. دوستان و خانواده شما ممکن است. ایده‌های مناسبی در این زمینه داشته باشند و یا اینکه پزشک مورد اعتماد شما، می‌تواند یک درمانگر مناسب را به شما معرفی کند.
درمان دارویی برای افسردگی
درمان دارویی می‌تواند یکی از بهترین راه های درمان افسردگی باشد، ولی به این معنی نیست که کارآمدترین راه نیز هست. افسردگی تنها به معنی عدم توازن شیمیایی در مغز نیست. دارو می‌تواند برخی از نشانه‌های افسردگی خفیف و شدید را کاهش دهد. ولی مشکل اصلی را حل نمی‌کند، و معمولاً راهکار طولانی‌مدت نیست. داروهای ضدافسردگی می‌توانند عوارض جانبی و نگرانی‌های ایمنی داشته باشند. و ترک آنها نیز می‌تواند سخت باشد. اگر فکر می‌کنید که داروی ضد افسردگی برای شما مناسب است، تمامی نکاتی که می‌توانند در تصمیم‌گیری آگاهانه به شما کمک کند را یاد بگیرید.
اگر برای افسردگی دارو مصرف می‌کنید، درمان‌های دیگر را نادیده نگیرید. تغییرات در سبک زندگی یا درمان وروان درمانی افسردگی نه تنها به سرعت بازیابی از افسردگی کمک می‌کنید. بلکه مهارت‌هایی را برای جلوگیری از بازگشت آن به وجود می‌آورد.
استفاده از درمان‌های مکمل و جایگزین برای درمان افسردگی
درمان‌های مکمل و جایگزین هم از راه های درمان افسردگی هستند که به درمان‌های اصلی کمک می‌کنند. این نوع از درمان می‌تواند شامل مکمل‌های گیاهی و ویتامینی، طب سوزنی و تکنیک‌های ریلکسیشن مثل مدیتیشن، یوگا و تای چی شود. درمان‌های گیاهی، ویتامین‌ها و مکمل‌ها هنوز در درمان افسردگی مورد بحث هستند. مکمل‌های بسیاری وجود دارند که در قفسه‌ها موجود هستند. و در بسیاری از موارد کارآمدی آنها از لحاظ علمی ثابت نشده است. اگر علائم افسردگی شما تا حدی به دلیل کمبود مواد مغذی باشد. ممکن است مکمل‌های ویتامینی به شما کمک کند، ولی این کار باید با تجویز پزشک صورت گیرد.
مکمل‌های گیاهی و طبیعی
اگر می‌خواهید که از مکمل‌های گیاهی و طبیعی استفاده کنید، توجه کنید که این مکمل‌ها نیز همانند داروها، می‌توانند تداخلات غذایی و اثرات جانبی داشته باشند. مثلاً جان ورت – یک گیاه خوب برای درمان افسردگی خفیف تا معمولی – می‌تواند. با داروهایی مانند رقیق‌کننده خون، قرص‌های ضد بارداری و داروهای ضد افسردگی تداخل داشته باشد. اطمینان حاصل کنید که پزشک شما از مواد مصرفی شما آگاه است.
تکنیک‌های ریلیکسیشن نیز از دیگر راه های درمان افسردگی هستند. که علاوه بر کاهش علائم افسردگی، به شما کمک می‌کند. تا استرس خود را کاهش دهید و احساس شادی و نشاط را در خود ایجاد کنید. یوگا، تنفس عمیق، ریلکس‌سازی عضلات تدریجی و مدیتیشن را امتحان کنید.
طب سوزنی یکی دیگر از راه های درمان افسردگی است. که روش آن استفاده از سوزن‌های ریز در نقاط خاصی از بدن با اهداف درمانی است. و برخی از مطالعات نتایج نویدبخشی از آن ارائه کرده‌اند. در پایان باید گفت که اگر تصمیم گرفتید که طب سوزنی را امتحان کنید، مطمعن شوید که به یک متخصص مجاز مراجعه می‌کنید.
درمان افسردگی مزمن
در اکثر بیماران، دوره‌های افسردگی یا دوره‌های اپیزودیک افسردگی طی مدت زمان محدودی ادامه دارند. این علائم حداقل تا دو هفته ادامه دارند و طول درمان دارای میانگین زمانی حدود 20 هفته است. برای برخی بیماران با علائمی که بیش از دو سال ادامه یابند، این بیماری مزمن می‌شود. تفاوت‌ها بین افسردگی اپیزودی و مزمن فراتر از تفاوت تنها در دوره زمانی است. افسردگی مزمن باعث اختلالات عملکردی شده، خطر خودکشی را افزایش داده و معمولا همراه با سایر اختلالات روان‌پزشکی رخ می‌دهد. و به همین علت درمان افسردگی مزمن اهمیت بسیار زیادی دارد.
در بیماران مبتلا به افسردگی مزمن نسبت به بیماران مبتلا به افسردگی اپیزودی، ضربه روحی روانی دوران کودکی و سابقه خانوادگی اختلالات خلقی بیشتری گزارش شده است. از آنجا که افسردگی مزمن در مقایسه با افسردگی اپیزودی مدت طولانی‌تری ادامه دارد. و اغلب شدیدتر می‌باشد، لذا درمان آن نیز سخت‌تر است. عود بیماری نیز مشکل دیگری است.
حدود نیمی از بیماران مبتلا به افسردگی مزمن که به درمان افسردگی مزمن پاسخ می‌دهند. (خواه اینکه درمان با داروهای ضدافسردگی یا رواندرمانی و یا هر دوی این موارد باشد) اگر درمان خود را متوقف کنند، بیماری آنها ظرف یک یا دو سال به طور مجدد عود خواهد کرد. به همین دلیل ممکن است برخی انواع درمان‌های نگهدارنده برای درمان افسردگی مزمن ضروری باشند.
نکات مهم برای درمان افسردگی مزمن
علائم در اپیزود افسردگی حاد حداقل دو هفته و در افسردگی مزمن حداقل تا دو سال ادامه می‌یابند. از آنجا که افسردگی مزمن اغلب شدیدتر از افسردگی عادی یا اپیزودی است، لذا درمان افسردگی مزمن نیز دشوارتر است. افسردگی مزمن چندین نوع دارد، اما همه آنها اثرات طولانی مدت مشابهی بر سلامت و کیفیت زندگی دارند.
انواع افسردگی مزمن
قبل از تشخیص بیمار مبتلا به افسردگی مزمن، مهم است که سایر وضعیت‌های پزشکی (نظیر بیماری تیروئید و اختلالات خواب) که ممکن است این علائم ناشی از آنها باشد، رد شوند و بیماری به درستی تشخیص داده شود. شناخت انواع افسردگی مزمن در انتخاب روش مناسب برای درمان افسردگی مزمن مهم است. چندین نوع افسردگی مزمن در منابعی مثل DSM-IV و یا در منابع پژوهشی شرح داده می‌شوند. گرچه برخی از انواع افسردگی متفاوت از یکدیگر هستند. ولی همه آنها بر سلامت و کیفیت زندگی، اثرات طولانی مدت مشابهی دارند.
اختلال افسرده‌خویی: تعریف اختلال افسرده‌خویی تکامل یافته است، اما DSM-IV آن را به عنوان نوعی از افسردگی مزمن با علائمی خفیف‌تر و کمتر که معیارهای افسردگی حاد را برآورد نمی‌کند توصیف کرده است. اختلال افسرده‌خویی حدود 6 درصد از عموم مردم را در مراحلی از زندگی تحت تاثیر قرار می‌دهد. و 36% این افراد اساسا به صورت سرپایی درمان سلامت روان را دنبال می‌کنند.
زمانیکه تنها اختلال افسرده‌خویی رخ دهد. (که گاهی اوقات "افسرده‌خویی محض" نامیده می‌شود)، نشانه آن خلق‌وخوی افسرده همراه با حداقل دو علائم اضافی افسردگی حاد می‌باشد. برخی محققان نشان می‌دهند. که اختلال افسرده‌خویی ممکن است منجر به علائم شناختی مانند عزت نفس پائین شود، تصمیم‌گیری و تمرکز را مشکل می‌سازد و احساسات فراگیر نومیدی به شخص مبتلا دست می‌دهد. در حالیکه افسردگی حاد منجر به علائم نباتی مانند از دست دادن اشتها یا پرخوری، بیخوابی یا خواب مفرط و همچنین انرژی کم یا خستگی می‌شود. با اینحال اختلال افسرده‌خویی به ندرت به تنهایی رخ می‌دهد و اغلب به دنبال آن افسردگی حاد نیز اتفاق می‌افتد.
افسردگی مضاعف
گرچه این مورد در منابع مربوط به افسردگی مثل DSM-IV شرح داده نشده است، ولی سایر منابع افسردگی مضاعف را به عنوان اپیزود افسردگی حاد که حداقل دو سال پس از تجربه بیمار بزرگسال (یا یکسال پس از تجربه بیمار کودک یا نوجوان) از اختلال افسرده‌خویی رخ دهد تعریف می‌کنند. بیش از 75 درصد بیماران مبتلا به افسرده‌خویی در مراحلی از زندگی خود افسردگی مضاعف را تجربه می‌کنند. همچنین 25 درصد بیمارانی که درمان افسردگی حاد را دنبال می‌کنند به یاد می‌آورند. که در گذشته افسرده‌خویی را تجربه کرده‌اند. محققان هنوز نمی‌دانند که آیا اختلال افسرده‌خویی نشانه اولیه افسردگی حاد است یا اینکه آنها اختلالات جداگانه ولی با علائم مشترکی هستند.
افسردگی حاد مزمن
بیماران مبتلا به افسردگی حاد مزمن حداقل به مدت دو سال همه معیارهای مربوط به یک اپیزود افسردگی حاد را دارند. متاسفانه این وضعیت رایج است. حدود 20 درصد بیماران که به افسردگی مزمن مبتلا شده‌اند. طی دو سال و همچنین 12 درصد آنها نیز پس از پنج سال بهبود نیافته‌اند.
بهبودی نسبی: برخی بیماران پس از درمان افسردگی حاد همچنان علائم زیرآستانه و یا عود بیماری ظرف دو ماه تجربه را می‌کنند. ضمن اینکه این علائم خفیف‌تر ممکن است اختلال افسرده‌خویی را نشان دهند، ولی این الگو (علائمی که کمتر از دو سال پس از اپیزود افسردگی حاد باقی مانده یا رخ می‌دهند) به عنوان اپیزود افسردگی حاد در بهبودی نسبی تعریف می‌شوند.
علائم و نشانه‌های افسردگی مزمن
شناخت علائم این بیماری، نقش مهمی در درمان افسردگی مزمن دارد. مشخصات افسرده‌خویی شامل دوره‌ای تمدید شده از خلق‌وخوی افسرده همراه با حداقل دو نشانه دیگر است، این نشانه‌ها ممکن است شامل بیخوابی یا پرخوابی، خستگی یا انرژی کم، تغییرات غذایی (کمتر یا بیشتر شدن)، عزت نفس کم یا احساسات ناامیدی باشند.
تمرکز ضعیف و تصمیم‌گیری دشوار نیز به عنوان سایر نشانه‌های احتمالی درمان می‌شوند. افسرده‌خویی خفیف ممکن است باعث شود تا افراد از عوامل استراس‌زای دوری کرده و به دلیل ترس از شکست فرصت‌ها را از دست دهند. در موارد شدیدتر افسرده‌خویی، افراد حتی از انجام فعالیت‌های روزانه نیز خودداری می‌کنند و سرگرمی‌ها و فعالیت‌های روزانه برای آنها چندان خوشایند نیست. تشخیص افسرده‌خویی ممکن است به دلیل ماهیت ظریف علائم دشوار باشد و بیماران اغلب در موقعیت‌های اجتماعی این علائم را پنهان می‌کنند. و این تشخیص علائم توسط دیگران را با چالش مواجه می‌کند.
علاوه براین افسرده‌خویی اغلب همزمان با سایر اختلالات روانشناسی رخ می‌دهد و این بویژه بدین دلیل که اغلب علائم اختلالات مشابه هستند تعیین حضور افسرده‌خویی را پیچیده‌تر می‌کند. در افراد مبتلا به افسرده‌خویی شیوع بیماری چندابتلایی بالا است. یکی از مشکلات خاص افراد مبتلا به افسرده‌خویی، رفتار خودکشی است. بررسی علائم افسردگی حاد (اختلال هراس، اختلال اضطراب فراگیر، سوءمصرف الکل و مواد و اختلال شخصیت) بسیار حائز اهمیت است.
علت‌های بروز افسردگی مزمن
هیچ علت بیولوژیکی که بطور یکسان با همه موارد افسرده‌خویی مرتبط باشد شناسایی نشده و این نشان می‌دهد که دلایل ابتلا به این اختلال گوناگون و متفاوت است. اما نشانه‌هایی مبنی‌بر برخی عوامل ژنتیکی مستعد ابتلا به افسرده‌خویی وجود دارد: "میزان افسردگی در خانواده‌های با اعضای مبتلا به افسرده‌خویی 50 درصد برای حمله اولیه این اختلال بیشتر است." سایر عوامل مرتبط با افسرده‌خویی عبارتند از: استرس، انزوای اجتماعی و فقدان پشتیبانی اجتماعی.
نتایج مطالعه‌ای بر دوقلوهای همسان و غیرهمسان نشان داد. احتمال اینکه دوقلوهای همسان هر دو به افسردگی مبتلا باشند، نسبت به دوقلوهای غیرهمسان بیشتر است. این مطالعه از ایده‌ای مبنی‌بر اینکه افسرده‌خویی تا حدودی به شکل موروثی ایجاد می‌شود، پشتیبانی می‌کند.
درمان افسردگی مزمن به روش CBT
این درمان و روان درمانی افسردگی به بیمار کمک می‌کند تا شرایط را به روشی مثبت‌تر بهبود بخشند. از آنجا که ممکن است بیماران مبتلا به افسردگی مزمن دچار احساسات نومیدی نیز شده باشند، لذا ممکن است نسبت به حد معمول به تکنیک‌های CBT شدیدتری نیاز شود. یک بررسی اجمالی نشان می‌دهد. که درمان (بجای هفته‌ای یکبار) دوبار در هفته انجام می‌شود، و هدف از آن این است تا رفتارها و فرآیندهای فکری به تغییرات بیشترین پاسخ را داده و شانس اینکه بیماران پیشرفت خود را ببینند افزایش یابد.
در طول درمان، بیمار مبتلا به افسردگی مزمن ممکن است. اظهارات انتزاعی دراماتیک و خودشکنانه مانند "من بدترین دشمن خودم هستم" و "من کثیف هستم" بیان دارد، این موجب می‌شود تا بیمار بر چیزهای بخصوصی مانند جزئیات شرایطی یا مسئله‌ای تمرکزنماید.
درمان به روش CBASP
این روش که نوعی از روان درمانی افسردگی روش درمانی CBT است، توسط دکتر جیمز مک‌کالو در دانشگاه ویرجینیا کامن‌ولث ایجاد شده است. تغییرات براساس این فرض است که شیوه تفکر، رفتار و برقراری ارتباط افراد مبتلا به افسردگی مزمن، درمان مرسوم را مشکل و دشوار می‌کند. آنها اغلب بر خودشان که غیرمشارکتی هستند و با کنترل احساسات خود مشکل دارند، تمرکز می‌کنند. همچنین آنها اغلب شرایط فعلی را به صورت بازگشت رویدادی منفی در گذشته و یا به صورت پیش‌درآمدی بر وضعیتی مشابه در آینده می‌بینند.
درمان CBASP شامل آشکارسازی و به چالش کشیدن این ادراکات و رفتارها است. برای مثال با استفاده از تکنیک شناخته شده با عنوان تحلیل وضعیت، درمانگر تلاش می‌کند. تا به بیمار که به دلیل رویدادی مضطرب‌کننده در دنباله‌ای از رویدادها اندوهگین شده کمک کند، و سپس مراحلی که ممکن است پیامدی متفاوت داشته و بیمار رفتار و واکنش‌ها خود را تغییر داده پیدا کند.
مطالعه‌ای تصادفی کنترل شده از 662 بیمار که CBASP، نفازودون (سِرزون) یا ترکیبی از آنها را مقایسه کرده نشان می‌دهد. که (با 48% بیماران پاسخ‌دهنده تنها به یکی از آنها) CBASP هم اندازه با داروها موثر و کارآمد است. (ترکیب هر دو میزان پاسخ را به 73% افزایش می‌دهد). مطالعات پس از تشخیص درمان شامل زیرمجموعه‌ای از بیماران که به CBASP پاسخ داده‌اند و درمان را یکسال دیگر ادامه داده‌اند، نشان می‌دهد که نشست‌ها ماهانه CBASP به جلوگیری از عود بیماری کمک می‌کند.
درمان افسردگی مزمن به شکل میان‌فردی
هدف از درمان میان‌فردی در معالجه افسردگی مزمن این است تا شیوه‌ای که بیمار خودش را درک کرده و می‌فهمد تغییر یابد، یعنی بیمار از شخصیتی با نقطه ضعف (ایده‌ای که پس از سال‌ها خلق‌وخوی افسرده ایجاد می‌شود) به کسی که مبتلا به بیماری مزمن ولی قابل درمان است تغییر یابد. همچنین این درمان به بیمار کمک می‌کند تا خشم خود را به صورت سازنده‌ای بیان کرده، و به شخصی اظهارکننده تبدیل شده و مخاطرات اجتماعی را بپذیرد.
استفاده از درمان میان‌فردی در افسردگی مزمن، تنها در تعداد مطالعات اندکی مورد بررسی قرار گرفته است. ولی این شواهد اولیه نشان می‌دهند که درمان میان‌فردی برای برخی بیماران کاربرد داشته و مفید است، اما به زمان طولانی نیاز دارد
درمان افسردگی مزمن با داروهای ضدافسردگی
در آزمایشات بالینی کوتاه مدت تحت کنترل، داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای و مهارکننده‌های بازجذب سروتونین انتخابی برای درمان افسردگی مزمن مورد بررسی قرار گرفته‌اند. نتایج نشان می‌دهند که داروهای ضدافسردگی موثر هستند. و هیچ داروی خاصی بهتر از دیگری نیست. مطالعات از شش تا 12 هفته ادامه داشته و گزارش شد که 45 تا 55 درصد شرکت‌کنندگان به دارو پاسخ داده‌اند. (پاسخ به دارو معمولا به صورت 50 درصد کاهش علائم که توسط نمره مقیاس افسردگی همیلتون اندازه‌گیری شده تعریف می‌شود). اما تنها 25 تا 35 درصد بیماران مبتلا به افسردگی مزمن می‌توانند از طریق دارو (حداقل در کوتاه مدت) بهبود یابند.
ممکن است برای بیماران مبتلا به افسردگی مزمن قبل از بهبودی، استفاده طولانی مدت داروهای ضدافسردگی الزامی باشد. برای مثال در تحقیقاتی که در آنها درمان فعال به مدت چهار ماه ادامه داشته است. 30 تا 40 درصد بیماران مبتلا به افسردگی مزمن کسانی که در ابتدای فاز درمان تا حدی پاسخگو بوده‌اند در پایان مطالعه بهبودی کامل یافته‌اند.
دیگر مطالعات نشان می‌دهند که استفاده از درمان نگهدارنده خطر عود بیماری را کاهش می‌دهد. از این‌رو برخی متخصصان بالینی توصیه می‌کنند که بیماران مبتلا به افسردگی مزمن برای افزایش شانس ماندگاری بهبودی، درمان را به مدت شش تا 12 ماه ادامه دهند.
جهت مشاوره با کلینیک روانشناسی روان بنه تماس حاصل نمائید.